ARTZAI GAZTEAREN ABESTIA

 

Artzai gaztea, artzai

ni, mendien anai...!!

 

Alboka artuta, goizero,

yaikitzeke dala Bero,

noia larrera ardiekin,

intzaren gain, alai, arin...

Zorroan arto ta gaztai,

belardia da nere mai,

ta iturrian edanaz ur,

enaiz moxkortzeko bildur...

 

Nere lau lagunen izen,

Udaberri, Udara, Negu, ta Udazken...

 

Udaberri-neskatilla,

nerekin atzo pinpilinpauxa billa,

gaur illa...!!

 

Basoan ara nun ager

Udara, Bero'aren andra-gazte eder...

 

Egoa!!

Gorritzen asi garoa,

ta laixter il bear udara gaixoa!!

 

Piztu Su!!

Kaskabarra ta aize t'euri ditugu...

Ba-dator elur gain, amona Negu...

 

Zatozte nere lau lagun,

artzaian zoriontasun,

bata bestearen urren,

dakartzutela urte-laurden.

I, neskatilla Udaberri,

loraz ingura nazan ni...!

t'otoi dizut Andra Udara,

basoan ur eta itzala...!

Nere poza, dala udazken,

usoa ikusi igarotzen...

Ta neguan, elurretan,

oñak oztuz bideetan,

ardiekin natorrela,

gauaz, baserri aldera...

aiek aterpean utzi,

mantar bustiak erantzi

sutondoan; ta aitonari,

sorgiñen kontu-kontari

diarduala, ari aitu...

Ta artoa yan... ta lo artu.

 

Artzai gaztea, artzai

ni, mendien anai..!!