Konde zar batek ba-omen zuan,
etxean yaioa, baratzaia;
ta, naiz aziak izan alboan,
auxe morroi..., ura nagusia...
Kalean aña, baserrietan
baratzaia zuten oso maite;
ta, naiz eskola gutxi gaztetan,
erriak egin zuan alkate.
Baratzan zala, kondia agiriz,
nagusiari: «Agur yauna...»
baña kalean, txapel erantziz,
kondiak: «Agur, Alkate yauna...!»
Euskalerria'n odola garbi,
nekazaria kondia aña.
Beraka bultza zuek ibilli...
Goian alkartzea, gure naia!