Ara gure pelotari...
gazte lirain, gorputz eder,
txapel beltza, praka txuri,
gerri-urdin, gerri-gorri...
Biak dira batera ager.
Udara-igande eguzkitsu.
Pelota-tokian itzal.
Noiz asiko, zai ditugu
–bazkal ostean berritsu–
kaleko ta baserritar.
Ogerleko egalari...!
Sakia gorriarentzat,
Urdiña, atzean, ernaiki...
Gorriak tximista yaurti,
besteak nekez eraman.
Beso-zabal, pelota-zai,
Gorriaren zoriona...!!
Urdiñak asma luke nai,
aren urréngo yoko-gai,
atzekalde edo txokora...
Yo ta ara... pareta-bia...
bestea nekez eldu zan;
orain bera nagusia...!
ta, atzean dala gorria,
pelota yo... ta utzi bertan.
Ori!! Ori!! Tanto!!! Tanto!!!
Gorria antxe, geldi-geldi,
asarre baña asarrego;
ukabilla biak itxi
ta... gora-begira dago!
Sakia da Urdiñarena...
Burni gañean orma yo,
ta dator, pillota atzera,
be-betik, txokoa artzera.
Gorriak indarrez yaso.
Yokua dabil atzean;
txandaka txandaka, lasai,
alkarri neka naian;
biak dagoz izardian;
biak larri, alkarren zai.
Pillota gaixoa dabil
iñun geraturik ezin.
Mutillak yo ta alde eragin,
orma ikutu ta iges arin...
Ba-dakigu, bai, orren min...
Gu ere, pillota-antzera,
urteetan ibilli gera,
batek bota bastarrera...
besteak yaso ta aurrera...
erri batetik bestera!
Ara...! Urdiñak, atzetik
pillota yaurti txokora,
baña gorriak igarri,
baita arin aurrera iritxi,
ta pillota yaso gora...!
Besteak aidean artu,
t'orma biz, eskubiratu.
Gorria ba-doia zalu
aren atzetik, eta artu...
yo ta atzekalde bialdu...
Berriz, besagain erantzun
Urdiñak, ezker aldera.
Pillotak ertzea yo zun!!,
baña... gorriak yaso zun,
gerri makurtu zuela...
Ara berriz pareta bi...
Yo ta atzekaldera yaurti...
Ikutu ta aurrean utzi...
Orain gorriak orma bi...
Yo besteak eta... Ai!!... Burni!!
Oyu, irrintzi ta txalogaz,
doiazte txapelak egaz!!
Orman bizkarrak yarriaz
mutillak, blai izardiaz,
bitsa aoan, artzen arnas...